Bo tak stoi w Sakramencie

Bo tak stoi w Sakramencie

Irenie i Dariuszowi
Zdrojewskim
w serdecznej dedykacji
łączącym w jedno
Ten i Tamten Świat

Oni dalej idą razem

Tyle słońca

W każdej dłoni

Ona po tej

Stronie Świata

On po Tamtej

Choć tak blisko

Tak jak zawsze

Tylko dla Niej

Tylko dla Niej

Jest widoczny

A dla wszystkich

Niewidoczny
Przeto mówią
Jakże często
Że Go nie ma 
I nie będzie

Ale Jego Słowa tak 
Jak Zawsze

Słowa cieszą

Słowa krzepią

Całym Ciepłem

Otulają

Zatrzymują się

I biegną
Wszystkie biegną
Prosto do Niej
I nic 
I nic nie jest 
W stanie
By jakkolwiek je
Zatrzymać

Ludzie mówią

Taka sama

Taka smutna

Taka biedna

Bo nie widzą

Tego świata

Od tej

Wielkiej Strony Serca

Który tak jak Boża Miłość

Po wiek wieków

Światem Wiecznym

Bo tak stoi

W Sakramencie

W Sakramencie

Bożym

Świętym

Co w Małżeństwie Zapisane

Po wiek wieków

Jak 
W Wiecznym 
Teraz
Trwa na zawsze
Trwa na wieki
Co już raz

Postanowione

Bóg zaduman

Nad tym Wszystkim

Przecież tak

Szczęśliwie biegną

Łączą w jedno

Oba światy

Tak są blisko

I tak czują

Sami w to

Nie zawsze

Wierząc

Słońce im 

Oświetla Ścieżkę

Która tylko

Dla nich biegnie

W liczne ciche zakamarki

Żeby tylko tam

Gdzie spojrzą

Było tylko dla nich miejsce

Miejsce ciche i ustronne

Niewidoczne dla nikogo

Niech te oba

Niech te oba

Jakże bliskie sobie światy

Niech splatają

Zawsze w jedno

Tak mocno

Jak tylko mogą

Bo tak stoi

W Sakramencie

W Sakramencie

Bożym

Świętym

Co w Małżeństwie

Zapisane

Po wiek wieków

Jest małżeństwem
Bo tu tak
Jak 
W Wiecznym 
Teraz
Trwa na zawsze

Trwa na wieki
Co już raz 
Postanowione

Ilustracje

Osobiste Archiwum

Foto

Ireny Zdrojewskiej

Archiwum Internetowe

Stanisław J.

Zieliński

Tekst

Stanisław J. Zieliński

10.12.2016