Bo jesteś Nasza Czcigodna Niezawodna Monarchini

Bo jesteś Nasza

Czcigodna

Niezawodna

Monarchini

A kiedy tylko

Wczesny Świt

W Oborach

Wychodzisz Pani

Tu gdzie jest

Twój Lud

I błogosławisz

I błogosławisz

Swój Wierny Lud

We wszystkich

Dobrych planach

We wszystkich

Dobrych marzeniach

I na rozstajach

Wszystkich

Dobrych dróg

I błogosławisz

By Twoja Łaska Święta

By miała zawsze tę

Świętą Cudowną

Moc

I by w niej zawsze Była

Zawsze ta siła

I w niej ta radość

Nadzwyczaj Niepojęta

Wypełniająca Tobą

Czcigodna Pani

Nasz Każdy Polski Dom

I gdzie kapliczka

Tam jesteś przy drodze

I błogosławisz nam

Przez dzień aż het

Po kres

I błogosławisz nam

Aż het het

Po granice nocy

Gdy cały

Dom zapada

W kolejny błogi sen

I błogosławisz nam

W tym wszystkim

Co tak skryte

A o czym jakże

Zawsze dobrze wiesz

Bo jesteś Nasza

Niezawodna

Czcigodna

Monarchini

Niezawodna

Czcigodna

Monarchini

Także tych wszystkich

Zagubionych serc

Zapraszasz je

Zapraszasz je

Do Siebie

By miały też

Szczęśliwy

Każdy dzień

Do Obór Twych

Któż z nas

Nie zmierza drogą

A każdy swą

Spośród tylu 

Tylu dróg

Aby zaskarbić

Skarb Twojej

Świętej Łaski

Którą jakże hojnie

Bogurodzico Dziewico

Bogiem slawiena Maryjo

Którą jakże hojnie 

Ciebie  Obdarza 

Nasz Wszechmocny

Miłosierny Bóg

Przez tyle wieków

I w tylu Sanktuariach

Jakże serdecznie

Jesteś pośród nas

I nawet tam

Gdzie pośród

Pól i łąk

Kapliczką czy figurką

Stoisz przy naszej drodze

Przychylasz Nieba

Przychylasz Nieba

Tak jak tylko możesz

Po kres podróżowania

Aż po sam próg

Po dom

I chętnie tu

Przybywa i Irena

Przybywa tu

Gdy tylko

Wolny czas

Przybywa tu

Przed Twe Święte Oblicze

Po słońce

Po to Niebo błękitne

By móc do woli

Nasycić się

Napatrzeć się

Na te wszystkie cudowne

Dookoła Ciebie kwiaty

I by mieć choć tyle Co w kieszeni

Tych Twoich Świętych Obór

Tak pełnych Wszędzie

Dookoła Ciebie

Na dzień

Na dwa

Zawsze na jakiś czas

Do Obór Twych

Któż z nas

Nie zmierza drogą

A każdy swą

Spośród tylu tylu dróg

Aby zaskarbić

Skarb Twojej

Świętej Łaski

Którą jakże hojnie

Bogurodzico Dziewico

Bogiem slawiena Maryjo

Którą jakże hojnie 

Ciebie Obdarza 

Nasz Wszechmocny

Miłosierny Bóg

Ilustracje

Irena Zdrojewska

Stanisław J. Zieliński

Tekst

Stanisław J. Zieliński

22.06.2017 R