I wzięli sie na ręce...

Autorska Seria Poetycka

Chrystusowi Uczniowie

I wzięli się 

Za ręce

By razem

Ze sobą

Być...

...

By jedno tworzyć Serce

Aż het po grób

Po świt

I w blasku

Wadowice

Warszawa

Kraków

Gdańsk

I w blasku wierny

 Poznań

Świat

Gospodarnych

Dat

Białystok

Olsztyn

 Łomża

I całą Polskę masz

Że aż nie starcza nocy

Że aż nie starcza

Dnia

I tak z gminy

Do gminy

I tak przez setki miast

Ku Tobie Białe Marsze

Idą przez cały

Świat

I wszystkie

Twoje Ślady

Policzył Wierny Lud

I wszystkie Twoje Słowa

I Smutek

Uśmiech

Ból

I z Tobą

Dzisiaj

Wiosna

Mimo

Zamkniętych Lat

Bo tak nas

Nauczyłeś

Przy Tobie

Wiarą

Trwać

Bo tak nas nauczyłeś

By Polskę

W dłonie wziąć

Najświętszą Twoją 

Relikwię

Bo tutaj

Nasza

Ziemia

Bo tutaj

Nasze

Niebo

I tu Nasz Drogi Dom

Z radością widać

Wszystko

Tych Chwil

Nie zatrze Czas

Nie zdusi

W sercu smutek

Nie zmoczy deszcz

Nie porwie

Wiatr

Bo Jesteś

W każdej myśli 

Choć już kolejny Dzień

Lecz z Tobą dzień

Jaśniejszy

Po  późnej Nocy

Brzeg

I nadal

Mówisz

Z okna

Są Myśli

Słowa Twe

I Twoje Papa Mobile

I tłumy

Tłumy

Tłumy

Aż het po świata

Brzeg

I siła tylko jedna

Bije z umysłów

Tych przy Tobie

Trwać

Na wieki

I sercem

W sercu

Być

Bo tutaj

Nie ma granic

Nie sięga Ziemski

Czas

Tu Czas Twoim

Spotkaniem

Spotkaniem

Twoim

Trwa

Nie sięga tu choroba

Cierpienie

Ciężki

Sen 

Bo tutaj

Jedno słońce

I jeden wieczny

Dzień

I nadal

Mówisz z okna

Są myśli

Słowa

Twoje

I Twoje

Papa mobile

I tłumy

Tłumy

Tłumy

Aż het 

Po świata

Brzeg

I patrzysz

Sto Narodów

Już w swej

Owczarni

Masz

A przyjdą

Chiny

Rosja

Żałując swoich lat

Bo tutaj

Nie ma granic

Nie sięga

Ziemski Czas

Tu Czas

Twoim

Spotkaniem

Spotkaniem

Twoim

Trwa

Foto:

Alicja Kondraciuk

Archiwum Internetowe

Tekst:

Stanisław J. Zieliński

 6.04.2005r/8.10.2016