Rozmowy Polaków po 10.04.2010r.- Prezydent Lech Kaczyński był człowiekie...

Wisienki Zbysia strzeże

Ktoś inny

I tak już

Na zawsze

Będzie

Zbyszkowi Wiśniewskiemu 
oraz Jego Wisience
w Serdecznej
Dedykacji

Miał Zbysiu

W swoim Ogrodzie

Wisienkę

I troszczył się

O nią

Nadzwyczaj

I miał tę

Swoją Wisienkę

I w sercu

I w myślach

I rad był że

Tak szybko rośnie

I bacznie pilnował

By nikt nie podchodził

Za blisko

Bo miała rosnąć

Rosnąć przede wszystkim

I Zbysio czuwał

Czuwał nade wszystko

By wszystko zgodnie

Z jego wolą było

I rosła Wisienka

Mijały lata

Mijały jeden za drugim

I przyszła ta szczególna

Ta osiemnastoletnia wiosna

I Zbysiu nagle

Sam dostrzegł mimochodem

Jak w jego ogrodzie

Jego Wisienka

Jak bardzo z dala

Bardzo widoczna

Któż mógł dorównać

Gdy sypnęła kwieciem

Że Bałtyk przy niej

To Pikuś

I taka bliska

I tak swoja

Ale już ustrzec

Nie sposób

Odstraszał wróble

Odstraszał szpaki

Nawet gawrona

I kruka

I chciał by jego

Wisienka

Rosła i rosła

I nigdy przenigdy

Nie była smutna

I Nieba przychylał

I Słońce zapraszał

I krople Rosy donosił

Aż tu w dzień pewien

Słoneczny wiosenny jasny

I Zbysiu nawet

Nie zauważył

Jak tę Wisienkę
Ktoś jednak  

Ukradł

I stało się faktem

Nie do cofnięcia

I straty tej wielkiej

Tej straty ogromnej

Zbysiu nie ukoi

Już nigdzie

Wisienki Zbysia

Już strzeże

Ktoś inny

I tak już

Na zawsze

Będzie

Otworzy furtkę

Na ogród popatrzy

Tutaj gdzie rosła Wisienka

I sam nie wie

Jak to miejsce wypełni

Bowiem w ogrodzie

W jego ogrodzie

Czego nigdy przenigdy

Nie było

Tyle jest teraz

Pustego miejsca

Niebo się patrzy

Słońce przystanie

A gdy deszcz pada

I krople deszczu

Wszystko wspomina

Wspomina serdecznie

Że w Zbysia Ogrodzie

Jest nagle tyle

Pustego miejsca

A przecież jeszcze

Jeszcze tak niedawno

Rosła tu piękna

Wisienka

I tylko czasem

Dłonie zaciera

Przecież to jest

Takie proste

Że gdy Wisienka

Będzie już duża

Ktoś jednak nagle

Niepostrzeżenie

Stanowczo

Wejdzie jej w drogę

I stało się faktem

Nie do cofnięcia

I straty tej wielkiej

Tej straty ogromnej

Zbysiu nie ukoi 
Już nigdzie

Wisienki Zbysia

Już strzeże ktoś inny

I tak już 
Na zawsze będzie

Ilustracje

Archiwum Internetowe
Album Ireny Zdrojewskiej
Stanisław J. Zieliński
Tekst
Stanisław J. Zieliński

23.02.2017

Daleka droga obywatela do sprawiedliwości! W tle prok. B.Kijanko? - Gdań...

Matka Polka z uśmiechem

Matka Polka

Z uśmiechem

Matka Polka

Z uśmiechem

Bo swoje

Życie biedne

Życie smutne

Wreszcie może odmienić

I żyć dalej

 Na plusie

Wreszcie może odmienić

Na pewny

Polski Los

Który szczodrze wypełnia

Cały Nasz Polski Dom

Dzieci mogą wyjechać

Na wakacje

Na ferie

Bowiem na odpoczynek

Wreszcie jest

Jakieś miejsce

I inaczej tak jakoś

Mniej kłopotów

I troski

I wprost z domu

Jest bliżej

Wprost wprost

Do Naszej Polski

Choć demony złorzeczą

We wszystkich swoich

Demonicznych mediach

Że Rodzina na Plusie

 To jest zła Przepowiednia

Ale Naród już widzi

Skąd to całe zło

Naród w Polsce 
Już widzi

Kto dziś w Polsce

Jest kto

Kto li tylko czas traci

Na te skargi

W Brukseli

I demon demonowi

Za te skargi

Jest wdzięczny

Razem mają paliwo

Razem piją

Bruderschaft

I li tylko marzą o tym

Jak w Polsce Przywrócić

Ten ów utracony czas

Jak tym kołem zakołować

Jak namieszać znowu

W Polskich głowach

Żeby naród chciał uwierzyć

Żeby naród chciał zaufać

Żeby znowu dał się nabrać

I czekają na potknięcie

I czekają na okazję

Ale na to próżne mrzonki

Raz na zawsze utracone

Utracone wszelkie szanse

Wreszcie w Polsce

Czas normalny

I życie w Polsce Normalne

I niebawem

Wracać będą

Ci co Polskę opuścili

Radzi wreszcie

Że powrócą

Do swej Polski

Do Ojczyzny

Radzi że u siebie będą

Radzi że będą na swoim

Dotrą do swojej przystani

Wreszcie wrócą

Do Swojej 

Upragnionej Polski

I połączą co rozbite

Znów zamienią

W jedną Jedność

Odzyskując swoją

Wolność

A i swoją

Niepodległość

I dołączą swoje dłonie

Każdy swoją szczerą drogą

By siłą wszystkich sił w Polsce

Żebyś wreszcie Polsko była

Była bardzo silną Polską

Którzy chcieli Ciebie rozdać

Którzy chcieli Cię osłabić

Przy okazji

Mocno rozkraść

Już nie mają

Tej okazji

Tylko skowyt

Tylko lament

Tylko skargi

I obelgi

Ot i cała opozycja

Totalna opozycja

Jeden płacz

 

Totalny

Wielki

Bo w Polsce

Królem naszym

Jest Pan

I wszystkie sprawy

Ruszają w lot

I Naród widzi

Widzi sam

Kto dzisiaj w Polsce

Kto dzisiaj w Polsce

Kto wnosi Dobro

Kto sieje Zło

Matka Polka

Z uśmiechem

Bo swoje życie biedne

Życie smutne

Wreszcie może odmienić

I żyć dalej na plusie

Wreszcie może odmienić

Na pewny Polski Los

Który szczodrze wypełnia

Cały Nasz Polski Dom 

 Ilustracje

Grzegorz Kabziński

Archiwum 

Internetowe

Stanisław J. Zieliński 

Tekst

Stanisław J. Zieliński

21.02.2017