A gdy już tyle jesieni

A gdy już tyle Jesieni

Tobie Ireno i Wszystkim Irenom 
W Polsce i na całym Świecie 
Z Serdecznymi Życzeniami 
Trwania i Wytrwania 
W tym Wszystkim
Co Piękne i Nieprzemijające
Aż po granice Absolutu  i Wieczności

A gdy już 

Tyle Jesieni
Że więcej niż

W szklance

Wina

Wtedy ma Imieniny

Ma imieniny

Irena

I wszędzie Jest

Tyle złota

W lesie

Na łące

W ogrodzie

Nie sposób

Udźwignąć 

To wszystko

Choć brać możesz tyle

Ile tylko możesz

Ale czy pytać Wypada

Choć Mimochodem

Znienacka

Ireno tyle masz złota

Że aż po wszystkie

Po same brzegi Świata

I jawisz się w tym

Swoim świecie

Kniahini

Księżna

Księżniczka

Zawsze na swoim

Zawsze u siebie

I zawsze

W swoich

Rozsądnych

Granicach

A wszystko 

Takie bogate

Takie dostojne

I Złote

Wiadomo

Ma imieniny Irena

I wszystko

Jest takie normalne

Takie jesienne

I takie proste

I powódź powódź liści

A każdy

Obsypany że Samo złoto

I jesteś pośród

Tych skarbów

Zaiste

Jakże dorównując

Najdroższym Na świecie

Klejnotom

Lecz Ty tak gonisz

Z dnia na dzień

I w tych codziennych

Przedbiegach

Obejmiesz choć okiem

To wszystko

Z każdego Swojego Miejsca

A może 

To sen

Li tylko

Nie świat a zjawa

I widmo

A może li tylko

Wspomnienie

Że tego już nie ma

A po prostu

Już było

A może Marzeniem

Dopiero

Bo los 

Coraz bliżej

Los serdeczny

I tylko te chwile

Policzyć

Kiedy i każde Marzenie

Tak nagle

Niebawem

Serdecznie

Wypełni

A gdy już tyle 
Jesieni

Że więcej

Niż w szklance

Wina

Wtedy ma imieniny

Ma imieniny

Irena

Ilustracje

Irena Zdrojewska

Archiwum Internetowe

Stanisław J. Zieliński

Tekst

Stanisław J. Zieliński

19.10.2017 R