Idą jesienie jedna za drugą...

Idą jesienie jedna za drugą...

I chociaż złotem

Sypie na drogach

To jeszcze jestem

Na początku lata

I żadna jesień

Jeszcze nie jest moja

Nie mnie żegnają

Sznury żurawi

W moim świecie

Jeszcze Bocian

Chodzi po łące

A drugi Bocian

Przynosi mi kasę

By jakoś związać

Związać koniec z końcem

I chociaż słota

I deszcz zacina

Stronami w świecie

Straszne huragany

Choć dęba staje

Sztorm na Bałtyku

To jednak jestem

Co dzień w pełni lata

Idą jesienie jedna 

Za drugą

Jedna za drugą

Ale z nich żadna

Jeszcze nie moja

Moja jest jeszcze

Daleko w czasie

I jeszcze do niej

Daleka droga

Władysław Malarz

Ma już swą jesień

Lecz jednak pragnie

Wszystko odmienić

Siadł przy sztaludze

Maluje Lato

I też daleko ma

Do swojej Jesieni

Maluje plaże

I las maluje

I letnie wschody

I zachody słońca

I rad jest z tego

Jakże ogromnie

Granice Czasu

Ma w swoich dłoniach

Ciągną jesienie

Jedna za drugą

I mamy znowu

Kolejną jesień

Lecz iluż jeszcze

Mówi do siebie

Iż to nie Jesień

A Lato jeszcze

Że aż kalendarz

Jest zadumany

Czy ma iść dalej

Czy ma poczekać

Czy ma być jednak

Bardzo bezwzględny

Czy może jednak

Czy może jednak

Więcej okazać

I zrozumienia

Ale i więcej

Okazać serca

Ilustracje:

 Archiwum 

Internetowe

Stanisław J Zieliński

Tekst:

Stanisław J. Zieliński

7.10.2016 R